به گزراش متادخت ،جایگاه بچه‌ها در دعوای والدین، بی‌طرفی یا دخالت؟
متاسفانه برخی اوقات ممکن است والدین بلد نباشند تعامل درستی باهم داشته و مدام در حال جر و بحث و بگو و مگو باشند. آیا در این شرایط فرزندان حق دخالت در دعوای بین والدینشان را دارند؟ اگر شما هم به دنبال پاسخ این سوال هستید با ما همراه باشید.
گروه زندگی: «مامان جان خواهش می‌کنم شما ادامه نده، بابا جان شما یکم آروم باش…». این جملات سخنان فرزندانی است که هنگام دعوای والدین به زبان می آورند. پدر و مادر های عزیز زمانی که با هم جر و بحث می‌کنید حواستان به فرزندانتان باشد. شاید این جر وبحث لفظی برای شما به عنوان همسر عادی و موضوع قابل حلی باشد اما برای فرزندتان لحظاتی پر از دلهره و استرس است. بچه ها وقتی مشاهده گر دعوای والدین خود هستند نگران همه چیز می‌شوند سلامتی والدینشان، احساس محبت و رابطه عاطفی والدین که ممکن است بعد از هر دعوا کمرنگ تر شود و هزاران فکر و خیال دیگر. اما سوال اینجاست در دعوای والدین فرزندان حق دخالت دارند یا خیر؟
معمولاً فرزندان از دعوای والدین می ترسند و احساس اضطراب و استرس عمیقی برایشان پیش می‌آید. مشاهده مشاجره و دعوای والدین این حس را برای آنها دارد که پدر و مادرشان همدیگر را دوست ندارند، البته متاسفانه در برخی موارد هم چنین است و ممکن است آن خانم یا آقا به هم علاقه ای نداشته باشند و این وسط فرزندشان دچار آسیب و بحران های روحی و روانی شود اما در بسیاری از موارد این چنین نیست و والدین همدیگر را دوست دارند و ممکن است سر مسئله ای با هم اختلاف نظر دارند و هنوز روش تعامل درست و گفت و گوی اصولی را با هم یاد نگرفته‌اند.
وظیفه والدین و فرزندان هنگام مشاجره
اول اینکه فرزندان سعی کنند هنگام دعوا طرفداری از هر کدام از والدین نداشته باشند، اینکه وسط عصبانیت و جر و بحث آنها فرزند سعی کند از یکی از والدین جانب داری کند و مثلاً بگوید حق با بابا است یا اینکه حق با مامان است ممکن است باعث شعله ور شدن آتش دعوای آنها شود و عصبانیتشان را تشدید کند.
دوم اینکه والدین اگر احساس کردند که بحث آنها ممکن است به سمت مشاجره برود هم خودشان سعی کنند به مکانی بروند که فرزندشان آنجا حضور نداشته باشد و هم اینکه از فرزندان خود بخواهند به اتاقشان بروند و ناظر اختلافات آنها نباشند.
سوم اینکه فرزندان سعی کنند همیشه از ترس و نگرانی که در وجود آنها هنگام دعوای والدین ایجاد می شود با والدین خود صحبت کنند این کار باعث می شود والدین بخاطر فرزندشان هم که شده سعی کنند کمتر به بحث و جنجال بپردازند.
هنگام دعوای والدین مسئولیت فرزند پسر بیشتر است یا دختر؟
شاید یکی از سوالاتمان این باشد که اگر دعوایی بین والدین صورت گرفت فرزند پسر حق دخالت دارد یا دختر؟ یا هیچ کدام؟
حجت الاسلام سید ابولفضل قدوسی کارشناس خانواده و مشاور در زمینه حل اختلافات همسران در این باره می‌گوید: هیچ کدام نباید مابین پدر و مادر قضاوت داشته باشند ولی دخالت به معنای اینکه حال والدینمان را خوب کنیم وظیفه همه فرزندان است، اگر همه بچه ها تلاش کنند رابطه پدر و مادرشان خوب شود اختلافات آنها هم طولانی نخواهد شد. ما بارها گفته ایم که فرزندان سعی کنند فضای خانه و فضای ارتباطات پدر و مادر را مثبت و گرم نگه دارند؛ اصولاً افرادی که حالشان خوب است کمتر اختلاف پیدا می‌کنند. پس دخالت با عنوان قضاوت اصلا توصیه نمی‌کنیم ولی دخالت برای مثبت کردن فضا و ایجاد ارتباط صلح و دوستی به نحوی که حال همه خوب شود وظیفه همه فرزندان خانواده است و پسر و دختر فرقی ندارند. البته افراد با هم متفاوتند ممکن است یکی از افراد خانواده نوع تاثیرگذاریش در پدر و مادر بیشتر باشد خب در اینجا او وظیفه بیشتری دارد.
زندگی با صفا در گرو محبت به همسر است
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرمایند: «فدارها علی کل حال واحسن الصحبة لها فیصفو عیشک : همیشه با همسرت مدارا کن، و با او به نیکی همنشینی کن تا زندگیت باصفا شود». زندگی با محبت در گرو مهربانی به همدیگر است. سعی کنیم توقعات بیجا از همدیگر نداشته باشیم و در سختی های زندگی همدیگر را درک کنیم. اگر به این فکر کنیم که با هر دعوای ما چه آسیب های بزرگی به روح و روان فرزندانمان و آینده آنها می‌زنیم دیگر هیچ وقت حتی کوچکترین بحثی هم با همدیگر کنار آنها نخواهیم داشت. معمولاً فرزندان والدینی که پدر و مادر خود را همیشه در حال دلخوری و ناراحتی می‌بینند زمانی که زندگی با آرامش و بدون تحقیر و توهین دیگر خانواده ها را می‌بینند این غم بزرگ در دل آنها می‌ماند که کاش من و خانواده ام همیشه آنقدر خوشحال بودیم و والدینمان نسبت به همدیگر با احترام و محبت رفتار می کردند. شاید تنها آرزوی آنها این باشد که یک خانواده سالم داشتند که به راحتی می‌توانستند با آنها درد و دل کنند و از حرف های دلشان با آن صحبت کنند. معمولا چنین فرزندانی آسیب پذیرتر از دیگران هستند و احتمال اینکه در اجتماع نتوانند ارتباط خوبی با دیگران برقرار کنند و در بزرگسالی نتوانند ازدواج سالمی داشته باشند بیشتر است.
منبع : فارس