به گزارش متادخت، بنا به اعلام رئیس سازمان پزشکی قانونی ایران در شهریور ماه امسال،  بیش از ۸۰ هزار کودک حاصل از ازدواج مادران ایرانی با اتباع خارجی در ایران وجود دارد. این کودکان از بسیاری از حقوق اجتماعی و فرهنگی محروم بودند تا اینکه قانون اعطای تابعیت به آنان در سال ۱۳۹۸ توسط مجلس ایران به تصویب رسید و ۱۳ خرداد ۹۹ آیین‌نامه به وزارتخانه‌های کشور، اطلاعات، امور خارجه و معاونت حقوقی ریاست جمهوری ابلاغ شد اما انگار هنوز مشکل فرزندان حاصل از ازدواج مادران ایرانی با اتباع خارجی حل نشده است.

پس از ابلاغ به استان‌ها نام‌نویسی از فرزندان مادر ایرانی آغاز شد و امیدی در دل‌های این افراد جوانه زد تا مشکلات پیش روی آن‌ها کاسته شود.

از ابتدای سال ۹۹ ثبت‌نام‌ها در خراسان رضوی شروع شد و بر اساس گفته مدیر کل اداره اتباع و مهاجرین خارجی استان ۱۱ هزار خانواده در این دوره نام‌نویسی کردند.

رنج چندین ساله برای ثبت ازدواج
ندا زنی ایرانی که با پوشیدن یک جفت کفش آهنی برای شناسنامه فرزندش سرگردان شده، می‌گوید: سال ۸۴ با همسرم که از اتباع افغانستانی است عقد کردیم البته آن زمان این کار از نظر دولت غیرقانونی و جرم بود و اگر دولت می‌فهمید شوهرم را زندانی می‌کرد. به همین خاطر اصلاً به دنبال ثبت ازدواج به صورت رسمی نبودم تا اینکه کمی شرایط تغییر کرد؛ حدود ۶ سال پیش با مشکلات و سنگ‌اندازی‌های فراوان ازدواجمان را ثبت قانونی کردیم تا بتوانم برای دخترم که ۶سالش شده بود مدارکی تهیه کنم تا در مدرسه ثبت نام شود.

او ادامه می‌دهد: سه سال پیش با قانون مجلس برای شناسنامه‌دار شدن فرزندان مادران ایرانی، جزو افراد اولی بودم که نام‌نویسی را انجام دادم، تمام مدارکی که از من خواستند ارائه و به تمام پرسش‌هایشان پاسخ دادم. یک سال و نیم قبل که به اداره اتباع رفتم گفتند ۶ ماه دیگر کارتان تمام می‌شود و به شما زنگ می‌زنیم اما اکنون با پیگیری‌های چند باره هنوز هیچ خبری نشده است. الان با این وضعیت دلار، مهلت پاسپورت و اقامت فرزندانم تمام شده و هزینه هر پاسپورت افغانستان ۱۰۰ دلار است که حدود ۴ میلیون تومان می‌شود و همان پاسپورت هم با وضعیت فعلی افغانستان و حضور طالبان داده نمی‌شود و اقامت فرزندانم با مشکل مواجه شده است.

مسیر طولانی و زمانبر
فاطمه که اهل بجنورد اما ساکن مشهد است، می‌گوید: سه سال پیش همزمان با شروع نام‌نویسی فرزندان مادر ایرانی برای شناسنامه درخواستم را با اینکه مردد بودم به اداره اتباع خراسان شمالی دادم. با وجود سختی و پیگیری که داشت، رفت و آمدها و هزینه‌های زیادی را متقبل شدم، حدود یک سال پس از درخواست، شناسنامه فرزندانم صادر شد؛ با مکثی کوتاه به زن جوانی که کنارش ایستاده اشاره می‌کند و می‌گوید: خواهرم که شرایطش مثل من است و همسر برادر شوهرم شده درخواستش را همان موقع در اداره اتباع خراسان رضوی ثبت کرده اما هنوز اندر خم کوچه اول است و با توجه به تعداد و روند کار در مشهد مسیر طولانی در پیش دارد.

آنچه را که در دیگر استان‌ها و کشور طبق آمار می‌بینیم برخی از استان‌ها به ۹۰ درصد از ثبت‌نام‌ها رسیدگی و شناسنامه‌ها صادر شده است، اما استان خراسان رضوی که پس از تهران دومین استان از نظر تقاضای شناسنامه برای فرزندان مادر ایرانی است و به اذعان مدیرکل اتباع و مهاجرین استان ۱۱ هزار درخواست برای شناسنامه فرزندان مادران ایرانی ثبت شده اما مدیرکل ثبت احوال از صدور تنها ۳۹۲ شناسنامه برای این فرزندان خبر می‌دهد و می‌گوید: تصمیم‌گیری در این خصوص به عهده ما نیست و فقط برای مواردی که اداره کل اتباع تأیید کند شناسنامه صادر می‌کنیم!

اما چرا اداره اتباع و مهاجرین خارجی خراسان رضوی این قدر کند عمل می‌کند و از مجموع ۱۳ هزار شناسنامه‌ای که برای فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با اتباع خارجی صادر شده سهم خراسان رضوی فقط عدد سه رقمی ۳۹۲ است؟ این پرسشی است که چندین بار از اداره کل اتباع و معاونت سیاسی اجتماعی استانداری خراسان رضوی پیگیری کردیم و به جوابی نرسیدیم!

قدس