به گزارش متادخت، چادرش را روی سرش مرتب می­‌کند و بعد تعارف می­‌کند که بنشینم. ته دلم خالی شده، فکر نمی­‌کردم پدر راحله سر مهریه بخواهد همه چیز را بهم بزند. روی صندلی می‌­نشینم، راحله هم می­‌نشیند و بعد همانطور آرام و متین مثل همیشه شروع می­‌کند به حرف زدن؛ اولین بار عاشق صدایش شدم، وقتی سرکلاس برای ارائه سمینارش همینطور سلیلس و شمرده و متین حرف می‌­زد.

• حواستون به من هست؟

از وسط خاطراتم پرت می­‌شوم به اتاق راحله، اتاقی که بارها برای حرف زدن با او به آنجا آمده بودم.

• نگفتید نظرتون چیه؟

خجالت می­‌کشم و سرم را پایین می­‌اندازم، آن قدر محو صدا و خاطراتش شده بودم که متوجه سوالش نشدم؟

• ببخشید میشه یه باردیگه سوالتونو بپرسید؟

لبخند تلخی می­‌زند و می­‌گوید:

• ما باید خیلی پیش­تر از این حرفا خودمون در مورد مهریه حرف می­زدیم که حالا این طوری نشه نظر شما چیه؟
• من با هر چی که پدرتون بگه موافقت می­کنم. من نمی­خوام شما رو از دست بدم.

متعجب نگاه می‌کند و می­‌پرسد:

• یعنی شما 500 تا سکه داری به عنوان مهریه به من بدی؟
• معلومه که نه!

صدایش شروع به لرزیدن می‌کند. معلوم است که عصبانی شده.

• پس میخواید سر من کلاه بذارید و مهریه‌­ام رو ندید؟

سرم را بالا می­‌آورم و سعی می‌کنم آرامش کنم.

• ببنید راحله خانم! گفتم که من نمی­خوام شما رو از دست بدم بخاطر همین…
• بخاطر همین حاضرید تعهدی بدید که از پسش بر نمیاید؟
• خب مهریه رو کی داده کی گرفته؟

راحله سکوت می‌کند از سکوتش می­‌ترسم. به صورت عصبانی­ش نگاه می­‌کنم.

• من مهریه‌­ام رو می­خوام. پس اگر فکر می‌کنید قصد دارید مهریه رو ندید همین الان همه چیز تمومه.

از جایش بلند می­‌شود، مضطرب می‌­شوم.

• راحله خانم چرا این طوری می­کنید؟ من فقط نمی­خوام شما رو از دست بدم!
• اگر نمی­خواید منو از دست بدید باید منو راضی کنید نه هیچ کس دیگه رو.
• خب الان شما بگو چیکار کنم؟

راحله نفس عمیقی می­‌کشد و بعد باز آرام و شمرده می­‌گوید:

• شما غیر ماشینتون چیز دیگه­‌ای دارین؟
• نه متاسفانه.
• الان می­ریم بیرون و می­گیم روی مهریه توافق کردیم نصف ارزش ماشینتون به همراه آزاد کردن یه زندانی مالی و 14 شاخه گل نرگس، موافقید؟

لبخند کل صورتم را می­‌پوشاند، می­‌گویم:

• موافقم

پیوست:

ماده 1080 قانون مدنی: تعیین مقدار مهر منوط به تراضی طرفین است.